Toen ik laatst gevraagd werd door B. , die hier in Zweden
bij haar partner H. de feestdagen doorbrengt, om mee te gaan naar Loka, dacht
ik “ Loka? Dat is toch het merk van de limonade in Zweden? Gaan we de fabriek
bezichtigen?” Ik had het richtingbord met de naam er op wel eens zien staan,
maar er verder geen aandacht aan besteed.
Maar Loka blijkt een bron te zijn. Er is een wellness
centrum, een spa zoals ze hier zeggen. Gelegen op een prachtige locatie aan,
hoe kan het anders, een meer.
http://www.lokabrunn.se/spa-1__1053/avd/privat
De maandag na de kerst werden we gebracht door H. Het was
een rit van 1,5 uur. In Nederland haal je het niet in je hoofd om zo lang te
rijden om een paar uur te bubbelen. Maar hier zijn afstanden niet zo’n
probleem.
Het complex bestaat uit verschillende gebouwen, dus eerst
maar bij de receptie een kaartje halen.“ Sorry, we zijn volgeboekt”, kregen we daar te horen.
Verbaasd keken we elkaar aan. In Zweden is nooit iets volgeboekt, het is altijd rustig, dachten wij als echte Nederlanders. Hadden we vergeten dat het ook in Zweden de vakantieperiode is.
Toch maar even naar het gebouw met de spa. Daar konden we een kaartje krijgen, maar het was wel druk, kregen we te horen.
H. ging niet mee naar het bad, maar hij wilde wel mee
lunchen. Daar moest over gebeld worden of er nog wel plek was. Ook dat was
mogelijk en even later konden we in het restaurant gebouw een tafeltje
uitzoeken. Er waren nog tafels over, dus het viel reuze mee.
Na de lunch een kopje thee met een panna cotta in de
lounge. Ik vond de panna cotta een mooi woord voor een lepel vanilleachtige vla
met een dot Tova aardbeiensaus er op. Maar de entourage was mooi.
Met onze badjas, handdoek en slippers onder de arm liepen
we naar de omkleedruimte. Na eerst, zoals overal in Zweden, onze schoenen in
een rekje te hebben gezet.
Eerst maar naar het warme bubbelbad, dan de sauna. Daar
zaten we maar met zijn tweeën. Eigenlijk
was het alleen maar druk in het zwemgedeelte.
Ik zwem als een slak, maar B. gleed, zover het mogelijk
was, als een schicht door het water. Nee, we konden geen bommetje maken.
Daarvoor was het te druk.We verbaasden ons over alle jongelui die op de stoelen lagen en niet zwommen.
Het uitzicht was mooi, over het meer. We zijn nog even in
het stoombad geweest, maar het buitengedeelte trok.
Dat was koud! Zo, op je slippers naar buiten lopen en
gauw het warme bad in schieten. Zo snel, dat ik met mijn duffe hoofd gewoon met
slippers en al in het bad stapte.We zochten een plekje uit waar we met onze hoofden net onder de rand bleven, want het waaide en dat is koud met natte haren. Vanaf ons plekje keken we zo over het meer. Geweldig!
Er waren mensen die de schoonheid van de omgeving niet
opviel. Een jong stelletje dat het jammer vond dat wij daar zaten te kwekken.
Of een puber met zijn puisten. Helemaal alleen in zijn hoekje, waar zou hij aan
gedacht hebben?
Was naar het buitenbad toe lopen koud, er uit was nog
kouder. Met een nat lijf in de wind. Gelukkig was het maar een paar meter.
Binnen dronken we nog een glaasje water en zagen H.
wuiven. Hij zat al te wachten om ons weer naar huis te rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten