Omdat wij via "uitzending gemist" graag naar "De Wereld Draait Door" kijken, blijven we redelijk op de hoogte van wat er in Nederland gebeurt. Het nieuws van de hele wereld op de computer en je weet alles. Ja, we moeten ook naar het Zweedse nieuws kijken, maar dat is zelfs voor Zweden slecht te verstaan en het is in hoofdzaak binnenlands nieuws.
We zijn dus helemaal op de hoogte van de weersomstandigheden in Nederland en de koorts die door Nederland gaat razen zodra het twee weken vriest. Komt de Elfstedentocht of niet?
Ineens zie en hoor je mannetjes (waarom zijn het altijd mannen?) wijsheden verkondigen, worden schaatsers iedere dag geinterviewd, het nieuws staat er bol van. Hier is het ijs 12 cm, maar daar pas 8 cm. "Nee, de eenden kwaken niet, dus er is een goede kans dat de tocht der tochten door gaat". "Misschien kunnen we een omleiding inlassen op de plekken waar het ijs niet goed is".
Zie ik het verkeerd, maar ik vind dat de oorspronkelijke route vergeten wordt alleen omdat men zo nodig een Elfstedentocht wil rijden. Ja, het is goed voor de commercie. De hotels, de restaurants en ieder ander die dan graag een graantje wil meepikken, wreven zich al in de handen. "Al wordt het een 10 stedentocht, kom maar op!"
Want Friesland loopt vol in zo'n weekend. Misschien wel meer dan een miljoen mensen vinden dat ze dit mee moeten maken. Ze vinden dat ze het recht er op hebben! Trouwens net als op allerlei andere evenementen. De mensen willen tegenwoordig allemaal alles meedoen en meemaken.
Allemaal meelopen met een stille tocht en de volgende dag iemand neerslaan omdat die per ongeluk met zijn hand op de autotoeter zit.
En masse trekken we naar Groningen wanneer er een dijk op springen staat. Je moet het later toch aan je kleinkinderen kunnen vertellen. "Waarom was je daar oma?" "Om er bij te zijn wanneer het zou gebeuren, dat is spectaculair".
Ik kan me heel goed voorstellen dat de Elfstedentocht niet door is gegaan. Ik vraag me zelfs af of hij ooit nog wel gereden zal worden in de toekomst. Een organisatie waarbij zoveel mensen op de been zijn met alle risico's van dien zou ik niet graag op me willen nemen. Voor je het weet zit je met een schadeclaim aan je broek van iemand die ergens bij Balk door het ijs is gezakt. Het wordt te groot allemaal, het is niet meer te sturen.
Wanneer ik dit aan onze Zweedse vrienden vertel, kijken ze me vreemd aan. Wat een drukte om een paar centimeter ijs. Hier worden ook wel tochten gehouden, maar daar stromen niet zo veel mensen naar toe. Ik moet toegeven, de afstanden zijn groter dan in Nederland, maar de Zweed is wat rustiger, laat het allemaal over zich heen komen. Er wordt nauwelijks geschaatst op het ijs. Wel zie je in de weekenden donkere stippen op het meer zitten. Laatst stond er een auto met drie figuren er naast op het ijs. Dat zijn vissers. Men zaagt een gat in het ijs en gaat er op zijn gemakt op een stoeltje naast zitten met de hengel in zijn hand, dobber in het water. Het schijnt lekkere vis te zijn.
Hoe Hollands kun je zijn want wij kijken dan heel verbaast. Kun je al op het meer lopen? Ik vroeg aan één van de vriendinnen hoe dik het ijs eigenlijk is.Tja, hoe dik zou het zijn? Tussen de veertig en vijftig centimeter.... Tja, wanneer er hier nu eenden zouden zijn, kwaakten ze niet.
