Eén van de voordelen van het wonen in Zweden is, dat er veel dieren zijn. Tenminste, bij ons op het platte land. In de steden zal het natuurlijk anders zijn.
Toen we de sleutel van het huis kregen in april, deed ik op een mooie, zonnige ochtend de schuifdeur van de veranda open en zag twee herten, die in de tuin van de buren stonden, naar me staren. Deze herten zien we regelmatig door de tuin lopen. Ze horen bij een koppel van vier, nog jonge dieren die in dit gebiedje wonen.
Gisteren keek ik aan de voorkant door het raam naar buiten en zag één van de hertjes lekker liggen herkauwen in de voortuin. Even later deed het groepje zich tegoed doen aan de kleine sierappeltjes, die van onze boom zijn gevallen. Vanuit de slaapkamer zaten we achter het raam op de eerste rang.
Na een half uurtje liep ik naar buiten en zag een jonge vos weg schieten tussen de struiken in het kleine stukje bos naast ons huis. Ik loop regelmatig door dit bosje, het heeft iets rustgevends. Ik hoop dat de grote bosbouwmaatschappij van wie dit stukje is, van de winter niet te veel bomen uit de grond zal rukken. Ze hebben een pamflet opgehangen aan een paal dat ze komen, maar waar moeten het eekhoorntje, dat ik soms zie springen en de specht, die aan de boomstam hangt dan naartoe? Ja, bomen genoeg in de buurt, maar dit is hun grondgebied.
Behalve herten hebben we ook veel vogels in de tuin. In het voorjaar komen de verschillende soorten meesjes. Ik heb witte, gele, rode en groene buikjes gezien. Er zijn vogeltjes bij, die ik in Nederland nog nooit gezien heb. Nu zijn er ook veel eksters en vlaamse gaaien. Die komen op de restjes brood af die ik op onze tuintafel voor het voorkamer raam strooi. Twee weken geleden zaten we met vrienden heerlijk koffie met koekjes te drinken en eten op dit terras. Na een uurtje stonden wij onze vrienden uit te wuiven en toen zag één van de eksters zijn kans schoon en pikte snel een koekje van tafel.
Maandag begint het jachtseizoen op de elanden. Een akelig idee dat hier boven op de heuvel, waar elanden schijnen te lopen, geschoten gaat worden. Ik opperde het idee tegen onze vrienden om een spandoek in de tuin op te hangen met de tekst: "wij schieten terug" of zoiets. Daar verschoot onze ( wat oudere ) Zweedse vriendin van. Zij dacht dat ik het echt zou doen. Natuurlijk niet, maar ik hou mijn hart vast voor die vier kleine hertjes, want ik verwacht niet dat een jager die een hertje in zijn vizier krijgt zal denken: "die maar niet, want het is geen eland"
